Persbericht 6 september 2018 door Communicatie afdeling LUMC

Een mooie dag voor hoogleraar Eline Slagboom van de afdeling Biomedical Data Sciences: op 6 september verscheen een review van haar hand en die van Joris Deelen en Linda Partridge van het Max Planck Institute for Biology of Ageing in Nature.

In de publicatie beschrijven Slagboom en haar collega’s de stand van zaken in het verouderingsonderzoek. “Uit dieronderzoek hebben we geleerd dat veroudering goed modificeerbaar is, door toediening van specifieke stoffen. Bij mensen ligt dit vooralsnog wat ingewikkelder. Daar boeken we vooral succes met een gecombineerde aanpak van dieet- en leefstijlaanpassingen.” Opvallend, want in de biologie van veroudering van dier en mens zijn wel degelijk veel overeenkomsten.

Dieronderzoek toepassen

Omdat veroudering zo persoonlijk verloopt, wil je door het slim combineren van meetgegevens het ziekterisicoprofiel of de kwetsbaarheid van ouderen beter begrijpen, erop ingrijpen en het effect van preventie of behandeling van ouderen beter monitoren, schrijven Slagboom en collega’s. Voordat de kennis uit dieronderzoek kan worden toegepast voor het vertragen van veroudering bij mensen, zijn biomarkers nodig die dit proces en de verbetering ervan in de individuele mens goed volgen.

Ook moet basaal onderzoek in dier- en celmodellen beter worden geïntegreerd met onderzoek in mensen. “Met dat laatste gaan we aan de slag in de Dutch Society for Research on Ageing, waarmee we eind dit jaar een grote samenwerking zullen starten”, aldus Slagboom.